معنی تنگ حالی - جستجوی لغت در جدول جو

تنگ حالی(تَ)

لغت نامه دهخدا

تنگ سالی

خشکسالی، سال کمیابی و گرانی خواربار، قحط سالی، تنگ سال، بدسالی

فرهنگ فارسی عمید

تنگ سال

خشکسالی، سال کمیابی و گرانی خواربار، قحط سالی، تنگ سالی، بدسالی

فرهنگ فارسی عمید

تنگ حال

(تَ)

تنگدست و مفلس و فقیر و تهی دست. (ناظم الاطباء) : بوسهل پی آوردن خواجه، فرستاده آمد که بوسهل بروزگار گذشته تنگحال بود و خدمت و تأدیب فرزندان خواجه کردی. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 59).
ور دم نزدم چو تنگحالان
دانی لغت زبان لالان.
نظامی.
رجوع به تنگ حالی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تبه حالی

(تَ بَهْ)

تباه حالی. بدحالی. به روز بلاافتادگی

لغت نامه دهخدا

سنگ حاجی

(سَ)

دهی است از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد. دارای 150 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات، بنشن. شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

تنگسالی

(تَ)

خشکسالی. قحط. کمیابی و گرانی ارزاق. (فرهنگ فارسی معین). تنگی و کمیابی و قحط و قحطی. (ناظم الاطباء). رجوع به تنگسال و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تنگ جای

(تَ)

جایی بی وسعت. مکانی که کسی به دشواری در آن جای گیرد:
همه نعل مرکب زنم باژگونه
به وقتی کزین تنگ جا می گریزم.
خاقانی.
به عرض دو میدان در آن تنگ جای
فشردند چون کوه پولاد و پای.
نظامی.
رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا